نوَد پریم

تا اطلاع ِ ثانوی،با پایان یافتن ِ کارگاه ِ نوَد پریم،روند هر ساله ی_از اول ِ راهنمایی_ سر ِ پروژه نشستن و با اومدن یکی از والدین ِ بیکار از جا بلند شدن پایان یافت و حلقه ای پر جمعیت به عنوان ِ اختتامیه زده شد؛بنده هم با اقتدار بر آن حس ِ کذایی که مانع ِ رفتنم تو حلقه می شد فائق آمدم.حسی که پس از تفکر ِ نه چندان فراوان،"حس ِ شکست ِ پیشاپیش"نام گرفت. +تو حلقه،پتانسیل ِ کامل جهت زار زدن داشتم وقتی که می خوندیم: ما می دانیم... نحن سمپادیون...